Unijna etykieta na opony / klasy efektywności
Unia Europejska rozporządzeniem nr 1222/2009 wprowadziła we wszystkich państwach członkowskich jednolite i obowiązkowe etykietowanie opon. Obowiązek ten dotyczy wyprodukowanych po 01.07.2012 roku opon do samochodów osobowych, lekkich pojazdów użytkowych oraz ciężkich samochodów ciężarowych.
Przepisami o etykietowaniu nie są objęte: opony bieżnikowane, profesjonalne opony do jazdy w terenie, opony rajdowe, opony wyposażone w udogodnienia poprawiające trakcję, np. kolce, opony dojazdowe typu T, specjalne opony montowane na samochodach z datą pierwszej rejestracji przed 01.10.1990, opony posiadające indeks prędkości niższy niż 80 km/h, opony o znamionowej średnicy felgi nie większej niż 254 mm lub nie mniejszej niż 635 mm.
Unia Europejska za pomocą ww. rozporządzenia z jednej strony wspiera realizację celu poprawy wydajności i ekologiczności ruchu drogowego oraz zwiększenia bezpieczeństwa na drogach, z drugiej zaś zmierza do zapewnienia konsumentom większej przejrzystości produktów, służąc im jednocześnie aktywną pomocą w podejmowaniu decyzji.
Klasyfikacja opon na etykietach odbywa się według trzech kryteriów: efektywności energetycznej (litery od A do G), przyczepności na mokrej nawierzchni (litery od A do G) i zewnętrznego hałasu toczenia (w decybelach).
Specjaliści krytykują, że etykiety odzwierciedlają niestety zbyt mało cech produktów. Na wybór opon wpływ powinny mieć cechy ważniejsze i znacznie istotniejsze dla bezpieczeństwa, jak np. odporność na aquaplaning, stabilność jazdy, odporność na zużycie, parametry hamowania na suchej i mokrej nawierzchni, zachowanie w warunkach zimowych itd.
Producenci opon zwracają uwagę na to, że wyniki testów przeprowadzanych przez różne instytucje i czasopisma specjalistyczne w dalszym ciągu stanowią ważne źródło informacji konsumenckiej. Testy te z reguły obejmują nie tylko 3 kryteria wyszczególnione na etykiecie, ale do 11 kolejnych cech, istotnie wpływających na bezpieczeństwo.